(gepubliceerd in Mens en Natuur, zomer 2007)
Hans Dorrestijn (Ede 16 juni 1940) Schrijver. Publiceerde onlangs Dorrestijns Vogelgids. Zijn achtste boek na onder meer Het Anti-Hondenboek (1976), Dorrestijns Pers Agentschap (1986) en Finale kwijting (2000) met drama’s uit zijn gestrande huwelijk. Trekt met Ruïnes, zijn 15e cabaretprogramma langs theaters.Was tot 1974 leraar Nederlands aan het Nederlands lyceum.Heeft twee kinderen, Jesse (24) en Kirsten (23).
door Ineke Noordhoff
“Tijdens mijn eerste vogelreis ontdekte het gezelschap op de vijfde dag dat ik schrijver was. ‘Dan kun jij mooi het reisverslag maken’, zeiden ze. Ik durfde geen ‘nee’ te zeggen. In dat verhaal krioelde het van de leuke vogels, maar de mensen speelden er ook een belangrijke rol in. Zo kwam ik op het idee om een eigen vogelgids te maken. Ik beleef ontzettend veel plezier aan de natuur.
Godsbewijs
Neem het Robertskruid; dat als een speldeknop tussen de tegels groeit. Dat rozerode kleurtje is zo verfijnd, zo artistiek. Of als je een grijze gors in je kijker hebt. Het patroon en de kleurschakeringen van zijn kleed, daar kun je een Godsbewijs aan vastknopen. Vogels laten zich meestal even zien, en verdwijnen dan weer. Dat maakt ze tot iets geheimzinnigs. Vroeger jaagden we op vogels om ze neer te knallen. Toen kwam de beschaving. Nu vangen biologen dieren om er zenders aan te bevestigen.
Liefde voor de natuur overbrengen, dat is de opdracht van iedereen. Kennis is ook belangrijk, maar zonder liefde lukt het niet. De namen vormen een rijke bron – ik ben natuurlijk een talenman. Maar het gaat niet om feiten alleen.
‘Fundamentalistisch bioloog’
Ik heb één reis absoluut niet leuk gevonden. Toen zaten er in de groep mensen die elkaar continu vliegen afvingen, bijvoorbeeld over het verschil in lengte van de voelspriet van een boktor of snuitkever. Ik vind details ook interessant – maar niet als ze gebruikt worden als machtsmiddel.
Midas Dekker noem ik voortaan ‘fundamentalistisch bioloog’. Kennisoverdracht om de kennisoverdracht is als wetenschap die zich heeft los gezongen van de bron. Vertoon van geleerdheid moet je in zekere mate op de koop toe nemen, maar heel erge betweters, die moeten dood.Waar ik me kapot aan erger is als ik naar een mooie natuurfilm kijk en dan opeens die stem HOE LANG ZAL DIT NOG DUREN? Als weerloze kijker heb je daar niets aan.
Donder toch op.
Kinderen en vooral pubers zijn voornamelijk bezig met sex. Daarom is het goed dat er oudere mensen zijn die zich wel druk maken over de natuur. Je moet het zaad vroeg overplanten. Al kijken kinderen de andere kant op als je wijst op een lisdodde, over veertig jaar zeggen ze ‘Verrek daar had mijn moeder het over, had ik toen maar beter geluisterd’.
Skelet
Toen ik jong was waren er bijna geen roofvogels en als ik een hand in de Eems stak, haalde je een skelet boven water, zo smerig was het. Er is in dertig jaar in Nederland veel ten goede veranderd. Maar het kan altijd beter. We moeten inzien dat deze groei niet door kan gaan; want dan staan we in het jaar 5000 mannetje aan mannetje en zijn alle dieren dood.”
FAVORIETEN:
Gebied: Naardermeer – al ben ik daar nooit geweest. Wanneer ik dat zie vanuit de trein verlang ik er hevig naar daar te zijn. Op een ark of zo.
Natuurervaring: Tijdens een groepsreis scheerde een steenarend vlak over ons en sleurde een reekalf met zich mee. Zelfs bij grote kerels stonden de haartjes op hun armen recht overeind.
Soort: De smaragdhagedis is een feest. Zo wendbaar, leuke oogjes en zo’n tevreden bekje eronder.Informatiebron: Bij mij blijft de mens favoriet.
Vrije tijd: Ik luister graag naar Bach of speel zelf piano. Ik hou er ook van om tv te kijken, naar darts, voetbal of een film.